інтэгра́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інтэгра́льны |
інтэгра́льная |
інтэгра́льнае |
інтэгра́льныя |
| Р. |
інтэгра́льнага |
інтэгра́льнай
інтэгра́льнае |
інтэгра́льнага |
інтэгра́льных |
| Д. |
інтэгра́льнаму |
інтэгра́льнай |
інтэгра́льнаму |
інтэгра́льным |
| В. |
інтэгра́льны (неадуш.)
інтэгра́льнага (адуш.) |
інтэгра́льную |
інтэгра́льнае |
інтэгра́льныя (неадуш.)
інтэгра́льных (адуш.) |
| Т. |
інтэгра́льным |
інтэгра́льнай
інтэгра́льнаю |
інтэгра́льным |
інтэгра́льнымі |
| М. |
інтэгра́льным |
інтэгра́льнай |
інтэгра́льным |
інтэгра́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
інтэгра́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інтэгра́льны |
інтэгра́льная |
інтэгра́льнае |
інтэгра́льныя |
| Р. |
інтэгра́льнага |
інтэгра́льнай
інтэгра́льнае |
інтэгра́льнага |
інтэгра́льных |
| Д. |
інтэгра́льнаму |
інтэгра́льнай |
інтэгра́льнаму |
інтэгра́льным |
| В. |
інтэгра́льны (неадуш.)
інтэгра́льнага (адуш.) |
інтэгра́льную |
інтэгра́льнае |
інтэгра́льныя (неадуш.)
інтэгра́льных (адуш.) |
| Т. |
інтэгра́льным |
інтэгра́льнай
інтэгра́льнаю |
інтэгра́льным |
інтэгра́льнымі |
| М. |
інтэгра́льным |
інтэгра́льнай |
інтэгра́льным |
інтэгра́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
інтэгра́льны в разн. знач. интегра́льный;
~нае вылічэ́нне — интегра́льное вычисле́ние;
~ныя ўраўне́нні — интегра́льные уравне́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
інтэгра́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да інтэграла. Інтэгральнае вылічэнне. Інтэгральныя ўраўненні.
2. Кніжн. цэласны, адзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтэгра́л, -а, мн. -ы, -аў, м.
У матэматыцы: велічыня, якая атрымліваецца ў выніку дзеяння, адваротнага дыферэнцыраванню.
|| прым. інтэгра́льны, -ая, -ае.
Інтэгральнае вылічэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прапарцыяна́льна-інтэгра́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льны |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льная |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льнае |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льныя |
| Р. |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льнага |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льнай
прапарцыяна́льна-інтэгра́льнае |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льнага |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льных |
| Д. |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льнаму |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льнай |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льнаму |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льным |
| В. |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льны (неадуш.)
прапарцыяна́льна-інтэгра́льнага (адуш.) |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льную |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льнае |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льныя (неадуш.)
прапарцыяна́льна-інтэгра́льных (адуш.) |
| Т. |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льным |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льнай
прапарцыяна́льна-інтэгра́льнаю |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льным |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льнымі |
| М. |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льным |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льнай |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льным |
прапарцыяна́льна-інтэгра́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
интегра́льный інтэгра́льны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)