экано́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
экано́мка |
экано́мкі |
| Р. |
экано́мкі |
экано́мак |
| Д. |
экано́мцы |
экано́мкам |
| В. |
экано́мку |
экано́мак |
| Т. |
экано́мкай
экано́мкаю |
экано́мкамі |
| М. |
экано́мцы |
экано́мках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
экано́м, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).
1. Гаспадарлівы, ашчадны чалавек.
2. Загадчык гаспадаркі.
|| ж. экано́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ахмістры́ня ’эканомка; жанчына ў панскім двары, якая распараджалася хатняй гаспадаркай і мела ключы ад прадуктаў’ (БРС, Нас., Мядзв. мін., Шн., Бяльк.), ахмістрына ’жанчына, якая любіць распараджацца’ (КСТ), ст.-бел. охмистрина ’аканомка, ключніца’ (з XVII ст., Нас. гіст.). Утворана ад ст.-бел. охмистръ ’дваровы; чалавек, які загадваў службай пры двары’ (з XV ст., Нас. гіст.), запазычанага праз польск. ochmistrz ’тс’ з ням. Hofmeister, па тыпу княгіня (ад князь) або субстантывацыяй прыналежнага прыметніка охмистрина, як бандарына (ад бондар), параўн. ст.-бел. охмистровая, гл. Паўленка, Веснік БДУ, 1974, 1, 47; Булыка, Запазыч., 233; згодна Кюнэ, Poln., 82, бел. ахмістрыня з польск. ochmistrzyni ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)