штурхну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. штурхну́ штурхнё́м
2-я ас. штурхне́ш штурхняце́
3-я ас. штурхне́ штурхну́ць
Прошлы час
м. штурхну́ў штурхну́лі
ж. штурхну́ла
н. штурхну́ла
Загадны лад
2-я ас. штурхні́ штурхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час штурхну́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штурхну́ць сов., в разн. знач. толкну́ть; пнуть;

ш. ка́мень — толкну́ть ка́мень;

ш. ло́кцем — толкну́ть ло́ктем;

ш. спра́ву — толкну́ть де́ло;

ш. ядро́ — спорт. толкну́ть ядро́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штурхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да штурхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шту́рхаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. каго-што. Рухаць ад сябе, кранацца рэзкім рухам, кароткім ударам.

Ш. у спіну сяброўку.

Ш. тачку.

2. Трымаючы на ўзроўні плячэй, рэзкім моцным рухам паднімаць над сабой (штангу, гіру) або штуршком кідаць наперад (звычайна ядро; спец.).

Ш. ядро.

Ш. штангу.

3. перан., каго (што). Прымушаць да чаго-н., садзейнічаць сваім умяшаннем развіццю чаго-н.

Ш. каго-н. на нядобры ўчынак.

|| зак. штурхану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ і штурхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. шту́рханне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

толкну́ть сов.

1. штурхну́ць; пхнуць, папхну́ць;

2. спорт. штурхну́ць;

3. перен. заахво́ціць, наве́сці, падбі́ць; см. толка́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перашту́рхаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Штурхнуць, паштурхаць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шту́рхаць несов., в разн. знач. толка́ть; пина́ть; см. штурхну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пхану́ць

‘штурхнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пхану́ пханё́м
2-я ас. пхане́ш пханяце́
3-я ас. пхане́ пхану́ць
Прошлы час
м. пхану́ў пхану́лі
ж. пхану́ла
н. пхану́ла
Загадны лад
2-я ас. пхані́ пхані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пхану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

таўхну́ць

‘штурхнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. таўхну́ таўхнё́м
2-я ас. таўхне́ш таўхняце́
3-я ас. таўхне́ таўхну́ць
Прошлы час
м. таўхну́ў таўхну́лі
ж. таўхну́ла
н. таўхну́ла
Загадны лад
2-я ас. таўхні́ таўхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час таўхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штаўхану́ць

‘штурхнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. штаўхану́ штаўханё́м
2-я ас. штаўхане́ш штаўханяце́
3-я ас. штаўхане́ штаўхану́ць
Прошлы час
м. штаўхану́ў штаўхану́лі
ж. штаўхану́ла
н. штаўхану́ла
Загадны лад
2-я ас. штаўхані́ штаўхані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час штаўхану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)