пхану́ць

‘штурхнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пхану́ пханё́м
2-я ас. пхане́ш пханяце́
3-я ас. пхане́ пхану́ць
Прошлы час
м. пхану́ў пхану́лі
ж. пхану́ла
н. пхану́ла
Загадны лад
2-я ас. пхані́ пхані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пхану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)