шпо́рыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шпо́ру шпо́рым
2-я ас. шпо́рыш шпо́рыце
3-я ас. шпо́рыць шпо́раць
Прошлы час
м. шпо́рыў шпо́рылі
ж. шпо́рыла
н. шпо́рыла
Загадны лад
2-я ас. шпо́р шпо́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шпо́рачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпо́рыць несов. шпо́рить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпо́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., каго.

Удараць шпорамі па баках каня, каб прымусіць яго хутчэй бегчы. Шпорыць каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпо́рить несов. шпо́рыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)