шпо́рыць (án)spórnen vt;

шпо́рыць каня́ dem Pferd die Spóren gében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

spur

[spɜ:r]

1.

n.

1) шпо́ра f.

2) сты́мул -у m., падахво́чваньне n.

3) адро́стак -ка m., адгалінава́ньне n.

cock’s spurs — пе́ўневы шпо́ры

a spur of the railway — адгалінава́ньне чыгу́нкі, ве́тка f.

2.

v.t.

1) шпо́рыць, прышпо́рваць

2) пабуджа́ць, заахво́чваць, дадава́ць адва́гі, падбадзёрваць

•

- on the spur of the moment

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)