шпо́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., каго.

Удараць шпорамі па баках каня, каб прымусіць яго хутчэй бегчы. Шпорыць каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)