шарава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шарава́ты шарава́тая шарава́тае шарава́тыя
Р. шарава́тага шарава́тай
шарава́тае
шарава́тага шарава́тых
Д. шарава́таму шарава́тай шарава́таму шарава́тым
В. шарава́ты (неадуш.)
шарава́тага (адуш.)
шарава́тую шарава́тае шарава́тыя (неадуш.)
шарава́тых (адуш.)
Т. шарава́тым шарава́тай
шарава́таю
шарава́тым шарава́тымі
М. шарава́тым шарава́тай шарава́тым шарава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шарава́ты серова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шарава́ты, ‑ая, ‑ае.

З шэрым адценнем, па колеру блізкі да шэрага. Вечарам, як толькі прагоняць статак, вісіць над дарогамі, над вуліцай шараватая пялёнка дыму. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белава́та-шарава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белава́та-шарава́ты белава́та-шарава́тая белава́та-шарава́тае белава́та-шарава́тыя
Р. белава́та-шарава́тага белава́та-шарава́тай
белава́та-шарава́тае
белава́та-шарава́тага белава́та-шарава́тых
Д. белава́та-шарава́таму белава́та-шарава́тай белава́та-шарава́таму белава́та-шарава́тым
В. белава́та-шарава́ты (неадуш.)
белава́та-шарава́тага (адуш.)
белава́та-шарава́тую белава́та-шарава́тае белава́та-шарава́тыя (неадуш.)
белава́та-шарава́тых (адуш.)
Т. белава́та-шарава́тым белава́та-шарава́тай
белава́та-шарава́таю
белава́та-шарава́тым белава́та-шарава́тымі
М. белава́та-шарава́тым белава́та-шарава́тай белава́та-шарава́тым белава́та-шарава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

серова́тый шарава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дарашава́ты, ‑ая, ‑ае.

Шараваты (пра масць каня). Невялікі дарашаваты конік стараўся з усіх сіл і імчаў наўгалоп. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́мчаты, ‑ая, ‑ае.

Шараваты, колерам падобны на дым. Дымчатыя акуляры. □ Вецер хутка гнаў цёмна-сінія дымчатыя хмары. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Марозавышараваты (пра масць)’ (гродз., Сл. ПЗБ). Да мароз1 (гл.). Аналагічна ўкр. моро́зуватий ’серабрысты (колер)’, польск. mroziasty, mroziaty ’з сівізной (пра масць каня)’, чэш. mrazek ’сіва-белы конь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лябёдка1 ’машына для падымання і перамяшчэння грузу’ (ТСБМ, Сцяшк.). Запазычана з рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 72), дзе ўтворана ад ле́бедь (птушка). Аналагічна ў ням. KranKranich, франц. grue, чэш. jeřab ’журавель’ і ’кран’ (Трубачоў — дадатак у Фасмера, 2, 470).

Лябёдка2 ’маяран садовы, Majorana hortensis Moench’. (гродз., Кіс.). Да лебяда́ (гл.). Матывацыя: квітнеючая расліна па форме (контуру) падобна да лебяды, а пушыстае лісце мае такі ж шараваты колер. Параўн. падобныя назвы рус. кастр. лебёдка ’пустазелле ў збожжавых’, варон. лебеде́ц ’стрэлкі, Capsella bursa-pastoris L.’

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дабра́цца, ‑бяруся, ‑бярэшся, ‑бярэцца; ‑бяромся, ‑берацеся; зак.

1. Марудна або з цяжкасцю дасягнуць якога‑н. месца. Толькі пад самую раніцу дабраўся.. [Васіль], дапоўз да ўскраіны роднай вёскі. Лынькоў. Дзе пехатою, а дзе на спадарожных машынах, дзядзька за тыдзень дабраўся з Гродна ў свае Дабрынічы. Дамашэвіч. // Капаючы, разграбаючы і пад., наблізіцца да чаго‑н., здабыць што‑н. Капцы не былі яшчэ канчаткова прыкіданы зямлёй, і дабрацца да бульбы было зусім проста. Ермаловіч. // Пашыраючыся, распаўсюджваючыся, наблізіцца да каго‑, чаго‑н. У цяньку, куды пасля ночы не паспела дабрацца сонца, траву пакрывае шараваты іней. Ляўданскі. // Дайсці пры чытанні, размове і пад. да якога‑н. месца, падзеі. Здалося Цімоху — дабраўся да «цэнтра» размовы Койніш. Шынклер. // перан. Прыкладаючы намаганні, дасягнуць разумення чаго‑н. Дабрацца да ісціны. □ [Антон з Мікітам] няхутка дабраліся да сэнсу ігры гэтых літар і слоў. Ракітны.

2. Разм. Атрымаць магчымасць узяцца за каго‑, што‑н., расправіцца з кім‑н. [Другі рыбак:] Яшчэ дабяромся мы да паноў! Не вырвуць каты з нашых рук мазольных Азёр і невадоў! Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)