шарава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шарава́ты шарава́тая шарава́тае шарава́тыя
Р. шарава́тага шарава́тай
шарава́тае		 шарава́тага шарава́тых
Д. шарава́таму шарава́тай шарава́таму шарава́тым
В. шарава́ты (неадуш.)
шарава́тага (адуш.)		 шарава́тую шарава́тае шарава́тыя (неадуш.)
шарава́тых (адуш.)
Т. шарава́тым шарава́тай
шарава́таю		 шарава́тым шарава́тымі
М. шарава́тым шарава́тай шарава́тым шарава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шарава́ты серова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шарава́ты, ‑ая, ‑ае.

З шэрым адценнем, па колеру блізкі да шэрага. Вечарам, як толькі прагоняць статак, вісіць над дарогамі, над вуліцай шараватая пялёнка дыму. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарава́ты gräulich, gráulich, ins Gráue géhend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

белава́та-шарава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белава́та-шарава́ты белава́та-шарава́тая белава́та-шарава́тае белава́та-шарава́тыя
Р. белава́та-шарава́тага белава́та-шарава́тай
белава́та-шарава́тае		 белава́та-шарава́тага белава́та-шарава́тых
Д. белава́та-шарава́таму белава́та-шарава́тай белава́та-шарава́таму белава́та-шарава́тым
В. белава́та-шарава́ты (неадуш.)
белава́та-шарава́тага (адуш.)		 белава́та-шарава́тую белава́та-шарава́тае белава́та-шарава́тыя (неадуш.)
белава́та-шарава́тых (адуш.)
Т. белава́та-шарава́тым белава́та-шарава́тай
белава́та-шарава́таю		 белава́та-шарава́тым белава́та-шарава́тымі
М. белава́та-шарава́тым белава́та-шарава́тай белава́та-шарава́тым белава́та-шарава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

серова́тый шарава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szarawy

шараваты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дарашава́ты, ‑ая, ‑ае.

Шараваты (пра масць каня). Невялікі дарашаваты конік стараўся з усіх сіл і імчаў наўгалоп. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́мчаты, ‑ая, ‑ае.

Шараваты, колерам падобны на дым. Дымчатыя акуляры. □ Вецер хутка гнаў цёмна-сінія дымчатыя хмары. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

greyish

[ˈgreɪɪʃ]

adj., esp. Brit.

сівава́ты, сівава́ценькі; шарава́ты, шарава́ценькі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)