ша́мкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Гаварыць невыразна, шапялявячы.

Ш. бяззубым ротам.

|| наз. ша́мканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́мкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ша́мкаю ша́мкаем
2-я ас. ша́мкаеш ша́мкаеце
3-я ас. ша́мкае ша́мкаюць
Прошлы час
м. ша́мкаў ша́мкалі
ж. ша́мкала
н. ша́мкала
Загадны лад
2-я ас. ша́мкай ша́мкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ша́мкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ша́мкаць несов., разг. ша́мкать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Гаварыць невыразна, шапялявячы. Вось яны [дзяўчаты] адважылі хлеб старому чалавеку, бадай што дзядулю. У яго трэсліся рукі, калі браў хлеб, і нешта шамкаў бяззубы рот, відаць, дзякаваў дзяўчатам. Лынькоў. [Журко:] — Мог выказаць сваю нязгоду і на камітэце. А то стаіць, шамкае нешта. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́мкать несов., разг. ша́мкаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паша́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Шамкаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́мканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. шамкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заша́ўкаць

‘пачаць шаўкаць - шамкаць, гаварыць невыразна, неразборліва, шапялявячы; шалясцець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заша́ўкаю заша́ўкаем
2-я ас. заша́ўкаеш заша́ўкаеце
3-я ас. заша́ўкае заша́ўкаюць
Прошлы час
м. заша́ўкаў заша́ўкалі
ж. заша́ўкала
н. заша́ўкала
Загадны лад
2-я ас. заша́ўкай заша́ўкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заша́ўкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заша́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць шамкаць. // Прашамкаць. Бабуля Матруна .. пакруціць галавой і бяззуба зашамкае: «А што — зноў не вытрымаў». Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́ўкаць

‘шамкаць; ціха і неразборліва гаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ша́ўкаю ша́ўкаем
2-я ас. ша́ўкаеш ша́ўкаеце
3-я ас. ша́ўкае ша́ўкаюць
Прошлы час
м. ша́ўкаў ша́ўкалі
ж. ша́ўкала
н. ша́ўкала
Загадны лад
2-я ас. ша́ўкай ша́ўкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ша́ўкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)