заша́ўкаць
‘пачаць шаўкаць - шамкаць, гаварыць невыразна, неразборліва, шапялявячы; шалясцець’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заша́ўкаю | заша́ўкаем | |
| заша́ўкаеш | заша́ўкаеце | |
| заша́ўкае | заша́ўкаюць | |
| Прошлы час | ||
| заша́ўкаў | заша́ўкалі | |
| заша́ўкала | ||
| заша́ўкала | ||
| Загадны лад | ||
| заша́ўкай | заша́ўкайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заша́ўкаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)