часці́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
часці́нка |
часці́нкі |
| Р. |
часці́нкі |
часці́нак |
| Д. |
часці́нцы |
часці́нкам |
| В. |
часці́нку |
часці́нкі |
| Т. |
часці́нкай часці́нкаю |
часці́нкамі |
| М. |
часці́нцы |
часці́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
часці́нка ж. части́ца, части́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
часці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
1. Невялікая частка, доля чаго‑н. [Соф’я Пармон:] — Гэтым людзям мы верым, як самім сабе. Яны — часцінка нас. «Маладосць». Часцінка мая ёсць у той перамозе, Якую ў змаганні здабыў мой народ. Прыходзька.
2. звычайна мн. (часці́нкі, ‑нак). Невялікія цвёрдыя крупіцы, частачкі якой‑н. масы, рэчыва. Залатаносны пясок прамываўся на аўчыне — пясок зносіла вада, а часцінкі каштоўнага металу заставаліся ў поўсці. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́льфа-часці́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
а́льфа-часці́нка |
а́льфа-часці́нкі |
| Р. |
а́льфа-часці́нкі |
а́льфа-часці́нак |
| Д. |
а́льфа-часці́нцы |
а́льфа-часці́нкам |
| В. |
а́льфа-часці́нку |
а́льфа-часці́нкі |
| Т. |
а́льфа-часці́нкай а́льфа-часці́нкаю |
а́льфа-часці́нкамі |
| М. |
а́льфа-часці́нцы |
а́льфа-часці́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бо́зэ-часці́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бо́зэ-часці́нка |
бо́зэ-часці́нкі |
| Р. |
бо́зэ-часці́нкі |
бо́зэ-часці́нак |
| Д. |
бо́зэ-часці́нцы |
бо́зэ-часці́нкам |
| В. |
бо́зэ-часці́нку |
бо́зэ-часці́нкі |
| Т. |
бо́зэ-часці́нкай бо́зэ-часці́нкаю |
бо́зэ-часці́нкамі |
| М. |
бо́зэ-часці́нцы |
бо́зэ-часці́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бэ́та-часці́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бэ́та-часці́нка |
бэ́та-часці́нкі |
| Р. |
бэ́та-часці́нкі |
бэ́та-часці́нак |
| Д. |
бэ́та-часці́нцы |
бэ́та-часці́нкам |
| В. |
бэ́та-часці́нку |
бэ́та-часці́нкі |
| Т. |
бэ́та-часці́нкай бэ́та-часці́нкаю |
бэ́та-часці́нкамі |
| М. |
бэ́та-часці́нцы |
бэ́та-часці́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
найме́ншы, -ая, -ае.
Самы малы.
Найменшая часцінка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пылі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Часцінка пылу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крыха́, -і́, ДМ крысе́, ж.
Нязначная колькасць, часцінка чаго-н.
К. хлеба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
парушы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Маленькая часцінка чаго-н., пылінка.
Выняць парушынку з вока.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)