часці́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. часці́нка часці́нкі
Р. часці́нкі часці́нак
Д. часці́нцы часці́нкам
В. часці́нку часці́нкі
Т. часці́нкай
часці́нкаю
часці́нкамі
М. часці́нцы часці́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

часці́нка ж. части́ца, части́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

часці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Невялікая частка, доля чаго‑н. [Соф’я Пармон:] — Гэтым людзям мы верым, як самім сабе. Яны — часцінка нас. «Маладосць». Часцінка мая ёсць у той перамозе, Якую ў змаганні здабыў мой народ. Прыходзька.

2. звычайна мн. (часці́нкі, ‑нак). Невялікія цвёрдыя крупіцы, частачкі якой‑н. масы, рэчыва. Залатаносны пясок прамываўся на аўчыне — пясок зносіла вада, а часцінкі каштоўнага металу заставаліся ў поўсці. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часці́нка ж фіз Tilchen n; Korpskel n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

а́льфа-часці́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. а́льфа-часці́нка а́льфа-часці́нкі
Р. а́льфа-часці́нкі а́льфа-часці́нак
Д. а́льфа-часці́нцы а́льфа-часці́нкам
В. а́льфа-часці́нку а́льфа-часці́нкі
Т. а́льфа-часці́нкай
а́льфа-часці́нкаю
а́льфа-часці́нкамі
М. а́льфа-часці́нцы а́льфа-часці́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бо́зэ-часці́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бо́зэ-часці́нка бо́зэ-часці́нкі
Р. бо́зэ-часці́нкі бо́зэ-часці́нак
Д. бо́зэ-часці́нцы бо́зэ-часці́нкам
В. бо́зэ-часці́нку бо́зэ-часці́нкі
Т. бо́зэ-часці́нкай
бо́зэ-часці́нкаю
бо́зэ-часці́нкамі
М. бо́зэ-часці́нцы бо́зэ-часці́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бэ́та-часці́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бэ́та-часці́нка бэ́та-часці́нкі
Р. бэ́та-часці́нкі бэ́та-часці́нак
Д. бэ́та-часці́нцы бэ́та-часці́нкам
В. бэ́та-часці́нку бэ́та-часці́нкі
Т. бэ́та-часці́нкай
бэ́та-часці́нкаю
бэ́та-часці́нкамі
М. бэ́та-часці́нцы бэ́та-часці́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

найме́ншы, -ая, -ае.

Самы малы.

Найменшая часцінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пылі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Часцінка пылу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыха́, -і́, ДМ крысе́, ж.

Нязначная колькасць, часцінка чаго-н.

К. хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)