Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
часці́нкаж. части́ца, части́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
часці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
1. Невялікая частка, доля чаго‑н. [Соф’я Пармон:] — Гэтым людзям мы верым, як самім сабе. Яны — часцінка нас.«Маладосць».Часцінка мая ёсць у той перамозе, Якую ў змаганні здабыў мой народ.Прыходзька.
2.звычайнамн. (часці́нкі, ‑нак). Невялікія цвёрдыя крупіцы, частачкі якой‑н. масы, рэчыва. Залатаносны пясок прамываўся на аўчыне — пясок зносіла вада, а часцінкі каштоўнага металу заставаліся ў поўсці.Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
часці́нкажфіз Téilchen n; Korpúskel n -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)