чараця́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Пеўчая птушка атрада вераб’інападобных, якая жыве ў чароце і ўзбярэжных кустах.

Трашчаць няспынна чарацянкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чараця́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Пеўчая птушка атрада вераб’іных, якая жыве ў чароце і ўзбярэжных кустах. Няспынна трашчаць у арэшніку чарацянкі. Ігнаценка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)