чараця́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чараця́нка чараця́нкі
Р. чараця́нкі чараця́нак
Д. чараця́нцы чараця́нкам
В. чараця́нку чараця́нак
Т. чараця́нкай
чараця́нкаю		 чараця́нкамі
М. чараця́нцы чараця́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)