худо́ба, -ы, ж., зб. (разм.).

Свойская жывёла.

Чым жа будзем карміць худобу?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

худо́ба

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. худо́ба
Р. худо́бы
Д. худо́бе
В. худо́бу
Т. худо́бай
худо́баю
М. худо́бе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

худо́ба собир., ж., разг. скоти́на, худо́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худоба́ худзі́зна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худо́ба, ‑ы, ж., зб.

Разм. Свойская жывёла. Бабка Наста, накінуўшы чырвоны кажушок, стаяла на дварэ, ламала рукі і галасіла: чым жа цяпер карміць худобу? Колас. Некалькі дзён худоба тут не хадзіла, дык усюды паднялася густая мяккая траўка. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

худзі́зна ж. худоба́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Наўдобу ’нібы, быццам бы’ (Юрч. Фраз. 1). Ад незафіксаванага Худоба, сінанімічнага да надоба ’падабенства’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напа́сць, ‑і, ж.

Бяда, няшчасце, непрыемнасці. Згіне гора, і слёз мора, — Не вечна напасць! Купала. Бабка Наста кулём скацілася з печы і бухнула ў ногі рыжаму папу: — А паночак, а залаценькі! А за што ж на нас напасць такая? Апошняе сена забралі, худоба з голаду дохне. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Куцо́бка1 ’кульба’ (Мат. Гом.). Да куцы (гл.). Параўн. куцобки2.

Куцо́бка2 ’кукса’ (Юрч.). Да куцы (гл.). Суфіксацыя на ‑оба (як худы > худоба) (Сцяцко, Афікс. наз., 119). Суфікс ‑ка з памяншальнай семантыкай.

Куцо́бка3 ’куцы, нізкарослы’ (Бяльк.). Да куцобка2 (гл.). Гл. куцы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абазна́чыць сов., в разн. знач. обозна́чить;

а. гарады́ на ка́рце — обозна́чить города́ на ка́рте;

худзі́зна рэ́зка ~чыла ску́лыхудоба́ ре́зко обозна́чила ску́лы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)