Куцо́бка1 ’кульба’ (Мат. Гом.). Да куцы (гл.). Параўн. куцобки2.

Куцо́бка2 ’кукса’ (Юрч.). Да куцы (гл.). Суфіксацыя на ‑оба (як худы > худоба) (Сцяцко, Афікс. наз., 119). Суфікс ‑ка з памяншальнай семантыкай.

Куцо́бка3 ’куцы, нізкарослы’ (Бяльк.). Да куцобка2 (гл.). Гл. куцы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)