фі́на
‘лічынка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фі́на |
фі́ны |
| Р. |
фі́ны |
фі́н |
| Д. |
фі́не |
фі́нам |
| В. |
фі́ну |
фі́ны |
| Т. |
фі́най фі́наю |
фі́намі |
| М. |
фі́не |
фі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фі́на, ‑ы, ж.
Лічынка стужачнага чарвяка.
[Ням. Finne.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фі́на-ўгразна́ўства, -а, н.
Сукупнасць навук, якія вывучаюць мовы і культуры фіна-ўгорскіх народаў.
|| прым. фі́на-ўгразна́ўчы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фі́на-ўгразна́вец, -на́ўца, мн. -на́ўцы, -на́ўцаў, м.
Спецыяліст па фіна-ўгразнаўстве.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фі́на-угразна́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фі́на-угразна́ўчы |
фі́на-угразна́ўчая |
фі́на-угразна́ўчае |
фі́на-угразна́ўчыя |
| Р. |
фі́на-угразна́ўчага |
фі́на-угразна́ўчай фі́на-угразна́ўчае |
фі́на-угразна́ўчага |
фі́на-угразна́ўчых |
| Д. |
фі́на-угразна́ўчаму |
фі́на-угразна́ўчай |
фі́на-угразна́ўчаму |
фі́на-угразна́ўчым |
| В. |
фі́на-угразна́ўчы фі́на-угразна́ўчага |
фі́на-угразна́ўчую |
фі́на-угразна́ўчае |
фі́на-угразна́ўчыя |
| Т. |
фі́на-угразна́ўчым |
фі́на-угразна́ўчай фі́на-угразна́ўчаю |
фі́на-угразна́ўчым |
фі́на-угразна́ўчымі |
| М. |
фі́на-угразна́ўчым |
фі́на-угразна́ўчай |
фі́на-угразна́ўчым |
фі́на-угразна́ўчых |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
фі́на-уго́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фі́на-уго́рскі |
фі́на-уго́рская |
фі́на-уго́рскае |
фі́на-уго́рскія |
| Р. |
фі́на-уго́рскага |
фі́на-уго́рскай фі́на-уго́рскае |
фі́на-уго́рскага |
фі́на-уго́рскіх |
| Д. |
фі́на-уго́рскаму |
фі́на-уго́рскай |
фі́на-уго́рскаму |
фі́на-уго́рскім |
| В. |
фі́на-уго́рскі фі́на-уго́рскага |
фі́на-уго́рскую |
фі́на-уго́рскае |
фі́на-уго́рскія |
| Т. |
фі́на-уго́рскім |
фі́на-уго́рскай фі́на-уго́рскаю |
фі́на-уго́рскім |
фі́на-уго́рскімі |
| М. |
фі́на-уго́рскім |
фі́на-уго́рскай |
фі́на-уго́рскім |
фі́на-уго́рскіх |
Іншыя варыянты:
фіна-уго́рскі.
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
фіна-уго́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фіна-уго́рскі |
фіна-уго́рская |
фіна-уго́рскае |
фіна-уго́рскія |
| Р. |
фіна-уго́рскага |
фіна-уго́рскай фіна-уго́рскае |
фіна-уго́рскага |
фіна-уго́рскіх |
| Д. |
фіна-уго́рскаму |
фіна-уго́рскай |
фіна-уго́рскаму |
фіна-уго́рскім |
| В. |
фіна-уго́рскі фіна-уго́рскага |
фіна-уго́рскую |
фіна-уго́рскае |
фіна-уго́рскія |
| Т. |
фіна-уго́рскім |
фіна-уго́рскай фіна-уго́рскаю |
фіна-уго́рскім |
фіна-уго́рскімі |
| М. |
фіна-уго́рскім |
фіна-уго́рскай |
фіна-уго́рскім |
фіна-уго́рскіх |
Іншыя варыянты:
фі́на-уго́рскі.
Крыніцы:
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
фі́на-ўго́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фі́на-ўго́рскі |
фі́на-ўго́рская |
фі́на-ўго́рскае |
фі́на-ўго́рскія |
| Р. |
фі́на-ўго́рскага |
фі́на-ўго́рскай фі́на-ўго́рскае |
фі́на-ўго́рскага |
фі́на-ўго́рскіх |
| Д. |
фі́на-ўго́рскаму |
фі́на-ўго́рскай |
фі́на-ўго́рскаму |
фі́на-ўго́рскім |
| В. |
фі́на-ўго́рскі (неадуш.) фі́на-ўго́рскага (адуш.) |
фі́на-ўго́рскую |
фі́на-ўго́рскае |
фі́на-ўго́рскія (неадуш.) фі́на-ўго́рскіх (адуш.) |
| Т. |
фі́на-ўго́рскім |
фі́на-ўго́рскай фі́на-ўго́рскаю |
фі́на-ўго́рскім |
фі́на-ўго́рскімі |
| М. |
фі́на-ўго́рскім |
фі́на-ўго́рскай |
фі́на-ўго́рскім |
фі́на-ўго́рскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
фі́на-угразна́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фі́на-угразна́вец |
фі́на-угразна́ўцы |
| Р. |
фі́на-угразна́ўца |
фі́на-угразна́ўцаў |
| Д. |
фі́на-угразна́ўцу |
фі́на-угразна́ўцам |
| В. |
фі́на-угразна́ўца |
фі́на-угразна́ўцаў |
| Т. |
фі́на-угразна́ўцам |
фі́на-угразна́ўцамі |
| М. |
фі́на-угразна́ўцу |
фі́на-угразна́ўцах |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)