фі́на

‘лічынка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фі́на фі́ны
Р. фі́ны фі́н
Д. фі́не фі́нам
В. фі́ну фі́ны
Т. фі́най
фі́наю
фі́намі
М. фі́не фі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фі́на ж., зоол. фи́нна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фі́на, ‑ы, ж.

Лічынка стужачнага чарвяка.

[Ням. Finne.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́на-ўгразна́ўства, -а, н.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць мовы і культуры фіна-ўгорскіх народаў.

|| прым. фі́на-ўгразна́ўчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фі́на-ўгразна́вец, -на́ўца, мн.а́ўцы, -на́ўцаў, м.

Спецыяліст па фіна-ўгразнаўстве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фі́на-угразна́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фі́на-угразна́ўчы фі́на-угразна́ўчая фі́на-угразна́ўчае фі́на-угразна́ўчыя
Р. фі́на-угразна́ўчага фі́на-угразна́ўчай
фі́на-угразна́ўчае
фі́на-угразна́ўчага фі́на-угразна́ўчых
Д. фі́на-угразна́ўчаму фі́на-угразна́ўчай фі́на-угразна́ўчаму фі́на-угразна́ўчым
В. фі́на-угразна́ўчы
фі́на-угразна́ўчага
фі́на-угразна́ўчую фі́на-угразна́ўчае фі́на-угразна́ўчыя
Т. фі́на-угразна́ўчым фі́на-угразна́ўчай
фі́на-угразна́ўчаю
фі́на-угразна́ўчым фі́на-угразна́ўчымі
М. фі́на-угразна́ўчым фі́на-угразна́ўчай фі́на-угразна́ўчым фі́на-угразна́ўчых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фі́на-уго́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фі́на-уго́рскі фі́на-уго́рская фі́на-уго́рскае фі́на-уго́рскія
Р. фі́на-уго́рскага фі́на-уго́рскай
фі́на-уго́рскае
фі́на-уго́рскага фі́на-уго́рскіх
Д. фі́на-уго́рскаму фі́на-уго́рскай фі́на-уго́рскаму фі́на-уго́рскім
В. фі́на-уго́рскі
фі́на-уго́рскага
фі́на-уго́рскую фі́на-уго́рскае фі́на-уго́рскія
Т. фі́на-уго́рскім фі́на-уго́рскай
фі́на-уго́рскаю
фі́на-уго́рскім фі́на-уго́рскімі
М. фі́на-уго́рскім фі́на-уго́рскай фі́на-уго́рскім фі́на-уго́рскіх

Іншыя варыянты: фіна-уго́рскі.

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фіна-уго́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фіна-уго́рскі фіна-уго́рская фіна-уго́рскае фіна-уго́рскія
Р. фіна-уго́рскага фіна-уго́рскай
фіна-уго́рскае
фіна-уго́рскага фіна-уго́рскіх
Д. фіна-уго́рскаму фіна-уго́рскай фіна-уго́рскаму фіна-уго́рскім
В. фіна-уго́рскі
фіна-уго́рскага
фіна-уго́рскую фіна-уго́рскае фіна-уго́рскія
Т. фіна-уго́рскім фіна-уго́рскай
фіна-уго́рскаю
фіна-уго́рскім фіна-уго́рскімі
М. фіна-уго́рскім фіна-уго́рскай фіна-уго́рскім фіна-уго́рскіх

Іншыя варыянты: фі́на-уго́рскі.

Крыніцы: tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фі́на-ўго́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фі́на-ўго́рскі фі́на-ўго́рская фі́на-ўго́рскае фі́на-ўго́рскія
Р. фі́на-ўго́рскага фі́на-ўго́рскай
фі́на-ўго́рскае
фі́на-ўго́рскага фі́на-ўго́рскіх
Д. фі́на-ўго́рскаму фі́на-ўго́рскай фі́на-ўго́рскаму фі́на-ўго́рскім
В. фі́на-ўго́рскі (неадуш.)
фі́на-ўго́рскага (адуш.)
фі́на-ўго́рскую фі́на-ўго́рскае фі́на-ўго́рскія (неадуш.)
фі́на-ўго́рскіх (адуш.)
Т. фі́на-ўго́рскім фі́на-ўго́рскай
фі́на-ўго́рскаю
фі́на-ўго́рскім фі́на-ўго́рскімі
М. фі́на-ўго́рскім фі́на-ўго́рскай фі́на-ўго́рскім фі́на-ўго́рскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фі́на-угразна́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фі́на-угразна́вец фі́на-угразна́ўцы
Р. фі́на-угразна́ўца фі́на-угразна́ўцаў
Д. фі́на-угразна́ўцу фі́на-угразна́ўцам
В. фі́на-угразна́ўца фі́на-угразна́ўцаў
Т. фі́на-угразна́ўцам фі́на-угразна́ўцамі
М. фі́на-угразна́ўцу фі́на-угразна́ўцах

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)