фі́на-уго́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фі́на-уго́рскі фі́на-уго́рская фі́на-уго́рскае фі́на-уго́рскія
Р. фі́на-уго́рскага фі́на-уго́рскай
фі́на-уго́рскае		 фі́на-уго́рскага фі́на-уго́рскіх
Д. фі́на-уго́рскаму фі́на-уго́рскай фі́на-уго́рскаму фі́на-уго́рскім
В. фі́на-уго́рскі
фі́на-уго́рскага		 фі́на-уго́рскую фі́на-уго́рскае фі́на-уго́рскія
Т. фі́на-уго́рскім фі́на-уго́рскай
фі́на-уго́рскаю		 фі́на-уго́рскім фі́на-уго́рскімі
М. фі́на-уго́рскім фі́на-уго́рскай фі́на-уго́рскім фі́на-уго́рскіх

Іншыя варыянты: фіна-уго́рскі.

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)