феада́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пры феадалізме: прадстаўнік пануючага класа, памешчык, які эксплуатуе прыгонных сялян.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

феада́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. феада́л феада́лы
Р. феада́ла феада́лаў
Д. феада́лу феада́лам
В. феада́ла феада́лаў
Т. феада́лам феада́ламі
М. феада́ле феада́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

феада́л м., ист. феода́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

феада́л, ‑а, м.

Гіст. Прадстаўнік пануючага класа пры феадалізме. Ва ўмовах упадку эканамічнага жыцця ў Беларусі, які пачаўся з сярэдзіны XVII стагоддзя, у яе гарадах, у тым ліку і Мінску, узмацнілася наступленне феадалаў на ўласнасць і правы гараджан. «Беларусь». // Памешчык-прыгоннік.

[Лац. feodalis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

феода́л ист. феада́л, -ла м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сюзерэ́н

‘буйны феадал’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сюзерэ́н сюзерэ́ны
Р. сюзерэ́на сюзерэ́наў
Д. сюзерэ́ну сюзерэ́нам
В. сюзерэ́на сюзерэ́наў
Т. сюзерэ́нам сюзерэ́намі
М. сюзерэ́не сюзерэ́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тарха́н

‘дробны гандляр; феадал у цюркскіх народаў’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тарха́н тарха́ны
Р. тарха́на тарха́наў
Д. тарха́ну тарха́нам
В. тарха́на тарха́наў
Т. тарха́нам тарха́намі
М. тарха́не тарха́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

васа́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сярэдневяковы землеўладальнік-феадал, які залежаў ад сюзерэна.

2. перан. Пра падпарадкаваную або залежную асобу ці дзяржаву.

|| прым. васа́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

феада́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Гіст. Жан. да феадал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васа́л, ‑а, м.

1. Гіст. У сярэднія вякі ў Заходняй Еўропе — землеўладальнік-феадал, які залежаў ад феадала-сюзерэна.

2. перан. Падпарадкаваная або залежная асоба ці дзяржава. Васалы імперыялізму.

[Фр. vassal]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)