тарха́н

‘дробны гандляр; феадал у цюркскіх народаў’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тарха́н тарха́ны
Р. тарха́на тарха́наў
Д. тарха́ну тарха́нам
В. тарха́на тарха́наў
Т. тарха́нам тарха́намі
М. тарха́не тарха́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)