ускалма́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ускалма́чаны ускалма́чаная ускалма́чанае ускалма́чаныя
Р. ускалма́чанага ускалма́чанай
ускалма́чанае
ускалма́чанага ускалма́чаных
Д. ускалма́чанаму ускалма́чанай ускалма́чанаму ускалма́чаным
В. ускалма́чаны (неадуш.)
ускалма́чанага (адуш.)
ускалма́чаную ускалма́чанае ускалма́чаныя (неадуш.)
ускалма́чаных (адуш.)
Т. ускалма́чаным ускалма́чанай
ускалма́чанаю
ускалма́чаным ускалма́чанымі
М. ускалма́чаным ускалма́чанай ускалма́чаным ускалма́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ускалма́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ускалма́чаны ускалма́чаная ускалма́чанае ускалма́чаныя
Р. ускалма́чанага ускалма́чанай
ускалма́чанае
ускалма́чанага ускалма́чаных
Д. ускалма́чанаму ускалма́чанай ускалма́чанаму ускалма́чаным
В. ускалма́чаны (неадуш.)
ускалма́чанага (адуш.)
ускалма́чаную ускалма́чанае ускалма́чаныя (неадуш.)
ускалма́чаных (адуш.)
Т. ускалма́чаным ускалма́чанай
ускалма́чанаю
ускалма́чаным ускалма́чанымі
М. ускалма́чаным ускалма́чанай ускалма́чаным ускалма́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ускалма́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ускалма́чаны ускалма́чаная ускалма́чанае ускалма́чаныя
Р. ускалма́чанага ускалма́чанай
ускалма́чанае
ускалма́чанага ускалма́чаных
Д. ускалма́чанаму ускалма́чанай ускалма́чанаму ускалма́чаным
В. ускалма́чаны (неадуш.)
ускалма́чанага (адуш.)
ускалма́чаную ускалма́чанае ускалма́чаныя (неадуш.)
ускалма́чаных (адуш.)
Т. ускалма́чаным ускалма́чанай
ускалма́чанаю
ускалма́чаным ускалма́чанымі
М. ускалма́чаным ускалма́чанай ускалма́чаным ускалма́чаных

Кароткая форма: ускалма́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ускалма́чаны прич., прил. взлохма́ченный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ускалма́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад ускалмаціць.

2. у знач. прым. Растрапаны, непрычасаны (пра валасы, шэрсць). Дзядзька Міша, праходзячы міма, пагладзіць ускалмачаныя валасы хлапчука і з усмешкай запытае: «Ну, як справы, Алік?» Хадкевіч. // З непрычасанымі, растрапанымі валасамі, шэрсцю. Пятро пазіраў на дзверы хаты. Нарэшце яны расчыніліся, паказалася ўскалмачаная галава без кепкі. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взлохма́ченный узлахма́чаны, ускудла́чаны, ускалма́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

всклоко́ченный узлахма́чаны, ускалма́чаны, ускудла́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вскосма́ченный узлахма́чаны, ускалма́чаны, ускудла́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взъеро́шенный узлахма́чаны, ускалма́чаны, ускудла́чаны; натапы́раны; см. взъеро́шить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскудла́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад раскудлаціць, раскудлачыць.

2. у знач. прым. Ускалмачаны, кудлаты (пра валасы). З-пад плашч-палатак, як куля, вылецеў Колька Казак з раскудлачанымі валасамі і чырвонай шчакой. Карпюк. [Андрэй] праводзіць пяцярнёй па валасах і напускае на лоб раскудлачаную чупрыну. Мехаў. // З ускалмачанымі, кудлатымі валасамі. [Міхаль], відаць, нядаўна прачнуўся, бо сядзеў на нарах раскудлачаны, пануры і злосны. Чарнышэвіч. // З няроўнымі, рванымі краямі. Нудна шапацела сухая асака, нібы серп аб серп скрыгатала чаратовае лісце, па небе вецер гнаў раскудлачаныя хмары. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)