ускалма́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ускалма́чаны ускалма́чаная ускалма́чанае ускалма́чаныя
Р. ускалма́чанага ускалма́чанай
ускалма́чанае		 ускалма́чанага ускалма́чаных
Д. ускалма́чанаму ускалма́чанай ускалма́чанаму ускалма́чаным
В. ускалма́чаны (неадуш.)
ускалма́чанага (адуш.)		 ускалма́чаную ускалма́чанае ускалма́чаныя (неадуш.)
ускалма́чаных (адуш.)
Т. ускалма́чаным ускалма́чанай
ускалма́чанаю		 ускалма́чаным ускалма́чанымі
М. ускалма́чаным ускалма́чанай ускалма́чаным ускалма́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)