ускалма́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
ускалма́чаны | ускалма́чаная | ускалма́чанае | ускалма́чаныя | |
ускалма́чанага | ускалма́чанай ускалма́чанае |
ускалма́чанага | ускалма́чаных | |
ускалма́чанаму | ускалма́чанай | ускалма́чанаму | ускалма́чаным | |
ускалма́чаны ( ускалма́чанага ( |
ускалма́чаную | ускалма́чанае | ускалма́чаныя ( ускалма́чаных ( |
|
ускалма́чаным | ускалма́чанай ускалма́чанаю |
ускалма́чаным | ускалма́чанымі | |
ускалма́чаным | ускалма́чанай | ускалма́чаным | ускалма́чаных |
Кароткая форма: ускалма́чана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)