ура́жваць гл. уразіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ура́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ура́жваю ура́жваем
2-я ас. ура́жваеш ура́жваеце
3-я ас. ура́жвае ура́жваюць
Прошлы час
м. ура́жваў ура́жвалі
ж. ура́жвала
н. ура́жвала
Загадны лад
2-я ас. ура́жвай ура́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ура́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ура́жваць несов.

1. поража́ть, волнова́ть; потряса́ть; (в слабой степени) впечатля́ть;

2. оскорбля́ть; задева́ть;

1, 2 см. ура́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ура́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уразіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ура́зіць, -а́жу, -а́зіш, -а́зіць; -а́жаны; зак.

1. каго (што). Зрабіць вялікае ўражанне.

Яго ўразіла незвычайная цішыня.

2. каго-што. Балюча закрануць, пакрыўдзіць.

У. чыё-н. самалюбства.

|| незак. ура́жваць, -аю, -аеш, -ае і уража́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уража́ць несов., см. ура́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

впечатля́ть несов. рабі́ць ура́жанне, уража́ць; ура́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изумля́ть несов. дзіві́ць, здзіўля́ць; (поражать) ура́жваць, уража́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падзіўля́ць

‘уражваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падзіўля́ю падзіўля́ем
2-я ас. падзіўля́еш падзіўля́еце
3-я ас. падзіўля́е падзіўля́юць
Прошлы час
м. падзіўля́ў падзіўля́лі
ж. падзіўля́ла
н. падзіўля́ла
Загадны лад
2-я ас. падзіўля́й падзіўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падзіўля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эпаці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго.

Уразіць (уражваць), здзівіць (здзіўляць) незвычайнымі паводзінамі, скандальнымі ўчынкамі, парушэннем агульнапрынятых норм і правіл. Эпаціраваць гледачоў.

[Ад фр. épater — здзіўляць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)