падзіўля́ць
‘уражваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| падзіўля́ю | падзіўля́ем | |
| падзіўля́еш | падзіўля́еце | |
| падзіўля́е | падзіўля́юць | |
| Прошлы час | ||
| падзіўля́ў | падзіўля́лі | |
| падзіўля́ла | ||
| падзіўля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| падзіўля́й | падзіўля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| падзіўля́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)