ура́жваць гл. уразіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

frapperen

vt

1) ура́жваць, ура́зіць, здзіўля́ць, дзіві́ць

2) ахало́джваць [студзі́ць] віно́ ў лёдзе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

daze

[deɪz]

1.

v.

1) ашаламля́ць; бянтэ́жыць; зьдзіўля́ць

2) уража́ць, ура́жваць

2.

n.

ашаламле́ньне n., разгу́бленасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dazzle

[ˈdæzəl]

1.

v.

1) асьляпля́ць

2) рабі́ць вялі́кае ўра́жаньне, ура́жваць

2.

n.

асьляпле́ньне n., бляск -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

overwhelm

[,oʊvərˈhwelm]

v.

1) ахапля́ць; апано́ўваць (пра пачу́цьці)

2) ашаламля́ць, ура́жваць, прыбіва́ць

overwhelmed with grief — прыбі́ты го́рам

3) заліва́ць, пакрыва́ць, закі́дваць (напр. пыта́ньнямі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

surprise

[sərˈpraɪz]

1.

n.

1) зьдзіўле́ньне n

2) неспадзява́нка f., сюрпры́з -у m.

2.

adj.

неспадзява́ны

surprise attack — неспадзява́ны напа́д

3.

v.i.

1) зьдзіўля́ць, ура́жваць

2) напада́ць, засьпява́ць зьняна́цку

- take by surprise

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shock

I [ʃɑ:k]

1.

n.

1) уда́р -у m., штуршо́к -ка́ m., гвалто́ўнае страсе́ньне

earthquake shocks — штуршкі́ землятру́су

2) цяжкі́ (мара́льны) уда́р

3) (нэрво́вы) шок, узрушэ́ньне n.

2.

v.t.

1) гвалто́ўна ўда́рыць

2) ашаламля́ць; ура́жваць; абура́ць

3) бі́ць электрашо́кам

3.

v.i.

сутыка́цца, сту́кацца зь вялі́кай сі́лай

- shock therapy

II [ʃɑ:k]

n.

ку́чма f.

III [ʃɑ:k]

n.

капа́ f., мэ́ндлік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impress

I [ɪmˈpres]

1.

v.t.

1) рабі́ць ура́жаньне, ура́жваць

2) замацо́ўваць (у па́мяці)

3) адбіва́ць, адціска́ць, штэмплява́ць

4) націска́ць на што

2. [ˈɪmpres]

n.

1) адбі́так -ка m.; знак -у m.

2) штэ́мпель -я m. (адбі́так)

3) ура́жаньне n.

II

1. [ɪmˈpres]

v.t.

1) рэквізава́ць

2) сі́лай, прыму́сам вэрбава́ць (у во́йска)

2.

n.

1) рэквізы́цыя f.

2) прымусо́вая вэрбо́ўка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

penetrate

[ˈpenətreɪt]

v.

1) увайсьці́ ў што, прабі́ць навы́лет (пра ку́лю)

2)

а) праніка́ць, прані́зваць

Our eyes could not penetrate the darkness — На́шыя во́чы не маглі́ прыгле́дзецца ў це́мры

б) прахо́дзіць

3) разыхо́дзіцца; напаўня́ць сабо́ю, прасяка́ць

The smell penetrated the whole house — Пах разыйшо́ўся па ўсёй ха́це

4) уніка́ць у што; уду́мвацца, разуме́ць

5) глыбо́ка або́ мо́цна крана́ць; рабі́ць вялі́кае ўра́жаньне; ура́жваць, хвалява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

überrschen

vt (mit D, durch A)

1) здзіўля́ць, ура́жваць (чым-н.)

ich war aufs ngenehmste überrscht — гэ́та было́ для мяне́ прые́мнай нечака́насцю

er überrschte uns durch sinen Besch — яго́ візі́т быў для нас нечака́насцю

ich lsse mich gern ~ — я люблю́ сюрпры́зы

2) заспе́ць зняна́цку

j-n bei frscher Tat ~ — заспе́ць каго́-н. на ме́сцы злачы́нства

3) вайск. ашаламі́ць, нане́сці нечака́ны ўда́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)