улі́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. улі́ты улі́тая улі́тае улі́тыя
Р. улі́тага улі́тай
улі́тае		 улі́тага улі́тых
Д. улі́таму улі́тай улі́таму улі́тым
В. улі́ты (неадуш.)
улі́тага (адуш.)		 улі́тую улі́тае улі́тыя (неадуш.)
улі́тых (адуш.)
Т. улі́тым улі́тай
улі́таю		 улі́тым улі́тымі
М. улі́тым улі́тай улі́тым улі́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

улі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. улі́ты улі́тая улі́тае улі́тыя
Р. улі́тага улі́тай
улі́тае		 улі́тага улі́тых
Д. улі́таму улі́тай улі́таму улі́тым
В. улі́ты (неадуш.)
улі́тага (адуш.)		 улі́тую улі́тае улі́тыя (неадуш.)
улі́тых (адуш.)
Т. улі́тым улі́тай
улі́таю		 улі́тым улі́тымі
М. улі́тым улі́тай улі́тым улі́тых

Кароткая форма: улі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

улі́ты прям., перен. вли́тый; см. улі́ць;

◊ як улі́ты (сядзі́ць) — как влито́й (сиди́т)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уліць (у 1, 2 знач.).

•••

Як уліты — які добра аблягае (пра адзенне, абутак). Твар [Пракопа] чыста паголены, .. гарнітур на ім ляжыць, як уліты. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вли́тый улі́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вплёснутый уплю́хнуты, улі́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нали́тый налі́ты, мног. паналіва́ны; улі́ты, мног. паўліва́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

влитой / как (сло́вно, то́чно) влитой як (ні́бы, бы́ццам) улі́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагна́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад дагнаць.

2. у знач. прым. Даведзены якраз па мерцы, па форме. Мундзір дагнаны, як уліты, А кепка ссунута набок. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улі́ць, увалью́, увалье́ш, увалье́; увальём, увальяце́, увалью́ць і улію́, уліе́ш, уліе́; уліём, уліяце́, улію́ць; улі́ў, уліла́, -ло́; улі́; улі́ты; зак.

1. што і чаго ў каго-што. Наліць унутр.

У. ваду ў бочку.

У. новую энергію ў каго-н. (перан.).

2. перан., каго-што ў што. Дабавіць, уключыць дадаткова.

У. атрад у партызанскае злучэнне.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), без дап. Выпасці ў вялікай колькасці (пра дождж; разм.).

Увечары ўліў такі дождж.

|| незак. уліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 2 знач.); наз. уліва́нне, -я, н. (паводле 1 знач.).

У. глюкозы (упырскванне).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)