улі́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
улі́ты |
улі́тая |
улі́тае |
улі́тыя |
| Р. |
улі́тага |
улі́тай улі́тае |
улі́тага |
улі́тых |
| Д. |
улі́таму |
улі́тай |
улі́таму |
улі́тым |
| В. |
улі́ты (неадуш.) улі́тага (адуш.) |
улі́тую |
улі́тае |
улі́тыя (неадуш.) улі́тых (адуш.) |
| Т. |
улі́тым |
улі́тай улі́таю |
улі́тым |
улі́тымі |
| М. |
улі́тым |
улі́тай |
улі́тым |
улі́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
улі́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
улі́ты |
улі́тая |
улі́тае |
улі́тыя |
| Р. |
улі́тага |
улі́тай улі́тае |
улі́тага |
улі́тых |
| Д. |
улі́таму |
улі́тай |
улі́таму |
улі́тым |
| В. |
улі́ты (неадуш.) улі́тага (адуш.) |
улі́тую |
улі́тае |
улі́тыя (неадуш.) улі́тых (адуш.) |
| Т. |
улі́тым |
улі́тай улі́таю |
улі́тым |
улі́тымі |
| М. |
улі́тым |
улі́тай |
улі́тым |
улі́тых |
Кароткая форма: улі́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
улі́ты прям., перен. вли́тый; см. улі́ць;
◊ як улі́ты (сядзі́ць) — как влито́й (сиди́т)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
улі́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад уліць (у 1, 2 знач.).
•••
Як уліты — які добра аблягае (пра адзенне, абутак). Твар [Пракопа] чыста паголены, .. гарнітур на ім ляжыць, як уліты. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Уліты (птушкі) 8/290; 10/465
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вплёснутый уплю́хнуты, улі́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
нали́тый налі́ты, мног. паналіва́ны; улі́ты, мног. паўліва́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)