улі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. улі́ты улі́тая улі́тае улі́тыя
Р. улі́тага улі́тай
улі́тае		 улі́тага улі́тых
Д. улі́таму улі́тай улі́таму улі́тым
В. улі́ты (неадуш.)
улі́тага (адуш.)		 улі́тую улі́тае улі́тыя (неадуш.)
улі́тых (адуш.)
Т. улі́тым улі́тай
улі́таю		 улі́тым улі́тымі
М. улі́тым улі́тай улі́тым улі́тых

Кароткая форма: улі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)