узро́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
узро́ст |
узро́сты |
| Р. |
узро́сту |
узро́стаў |
| Д. |
узро́сту |
узро́стам |
| В. |
узро́ст |
узро́сты |
| Т. |
узро́стам |
узро́стамі |
| М. |
узро́сце |
узро́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
узро́ст, -у, М -сце, м.
1. Перыяд, ступень у развіцці, росце чалавека, жывёліны, расліны.
Дзіцячы ў.
Сталы ў.
2. Колькасць пражытага часу, гадоў.
Жанчына ва ўзросце сарака пяці гадоў.
|| прым. узро́ставы, -ая, -ае.
У. цэнз.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
узро́ст, -ту м. во́зраст;
ста́лы ўзрост — зре́лый во́зраст;
аднаго́ ўзро́сту — одного́ во́зраста
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узро́ст, ‑у, М ‑сце, м.
Колькасць часу, гадоў, пражытых ад нараджэння, пачатку росту; перыяд, ступень у развіцці, росце чалавека, жывёлы, расліны. Ва ўзросце трох год. Людзі аднаго ўзросту. Дзіцячы ўзрост. Сталы ўзрост. □ [Шайдак:] — Мне ішоў тады пятнаццаты год. Узрост, ведаеце які: усё хочацца ведаць, усюды паспець. Жычка. За купамі аголеных кустоў мітусіліся хлапчукі школьнага ўзросту. Колас. Толькі на Палессі можна яшчэ любавацца дубамі, узрост якіх дасягае добрых шасці стагоддзяў. В. Вольскі.
•••
Бальзакаўскі ўзрост — узрост ад 30 да 40 год, уласцівы гераіням бальзакаўскіх раманаў, якія ў гэты перыяд захавалі свежасць і маладосць пачуццяў.
Выйсці з узросту гл. выйсці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узрост, век; гады (мн.); леты (паэт., мн.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
непаўнале́цце, -я, н.
Узрост чалавека, які не дасягнуў паўналецця.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бальза́каўскі, -ая, -ае.
У выразе: бальзакаўскі ўзрост — узрост жанчыны ад 30 да 40 гадоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паўнале́цце, -я, н.
Узрост, калі чалавек дасягае фізічнай і духоўнай сталасці і атрымлівае грамадзянскія правы.
Дасягнуць паўналецця.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раўня́, -і́, ж. (разм.).
Чалавек, роўны другому па якіх-н. прыкметах (узрост, сацыяльнае становішча, веды і пад.).
Ён табе не р.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ю́ны, -ая, -ае.
1. Які не дасягнуў сталага ўзросту.
Ю. узрост.
Юнае пакаленне.
Ю. натураліст (юннат).
2. Уласцівы маладым, маладосці.
Юныя сілы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)