Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
узро́ст, -у, М -сце, м.
1. Перыяд, ступень у развіцці, росце чалавека, жывёліны, расліны.
Дзіцячы ў.
Сталы ў.
2. Колькасць пражытага часу, гадоў.
Жанчына ва ўзросце сарака пяці гадоў.
|| прым.узро́ставы, -ая, -ае.
У. цэнз.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
узро́ст, -ту м. во́зраст;
ста́лы ўзрост — зре́лый во́зраст;
аднаго́ ўзро́сту — одного́ во́зраста
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узро́ст, ‑у, М ‑сце, м.
Колькасць часу, гадоў, пражытых ад нараджэння, пачатку росту; перыяд, ступень у развіцці, росце чалавека, жывёлы, расліны. Ва ўзросце трох год. Людзі аднаго ўзросту. Дзіцячы ўзрост. Сталы ўзрост. □ [Шайдак:] — Мне ішоў тады пятнаццаты год. Узрост, ведаеце які: усё хочацца ведаць, усюды паспець.Жычка.За купамі аголеных кустоў мітусіліся хлапчукі школьнага ўзросту.Колас.Толькі на Палессі можна яшчэ любавацца дубамі, узрост якіх дасягае добрых шасці стагоддзяў.В. Вольскі.
•••
Бальзакаўскі ўзрост — узрост ад 30 да 40 год, уласцівы гераіням бальзакаўскіх раманаў, якія ў гэты перыяд захавалі свежасць і маладосць пачуццяў.
Выйсці з узростугл. выйсці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)