уе́зджаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уе́зджаны |
уе́зджаная |
уе́зджанае |
уе́зджаныя |
| Р. |
уе́зджанага |
уе́зджанай уе́зджанае |
уе́зджанага |
уе́зджаных |
| Д. |
уе́зджанаму |
уе́зджанай |
уе́зджанаму |
уе́зджаным |
| В. |
уе́зджаны (неадуш.) уе́зджанага (адуш.) |
уе́зджаную |
уе́зджанае |
уе́зджаныя (неадуш.) уе́зджаных (адуш.) |
| Т. |
уе́зджаным |
уе́зджанай уе́зджанаю |
уе́зджаным |
уе́зджанымі |
| М. |
уе́зджаным |
уе́зджанай |
уе́зджаным |
уе́зджаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уе́зджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уе́зджаны |
уе́зджаная |
уе́зджанае |
уе́зджаныя |
| Р. |
уе́зджанага |
уе́зджанай уе́зджанае |
уе́зджанага |
уе́зджаных |
| Д. |
уе́зджанаму |
уе́зджанай |
уе́зджанаму |
уе́зджаным |
| В. |
уе́зджаны (неадуш.) уе́зджанага (адуш.) |
уе́зджаную |
уе́зджанае |
уе́зджаныя (неадуш.) уе́зджаных (адуш.) |
| Т. |
уе́зджаным |
уе́зджанай уе́зджанаю |
уе́зджаным |
уе́зджанымі |
| М. |
уе́зджаным |
уе́зджанай |
уе́зджаным |
уе́зджаных |
Кароткая форма: уе́зджана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уе́зджаны разг.
1. уе́зженный; ука́танный;
2. уе́зженный, зае́зженный;
1, 2 см. уе́здзіць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уе́зджаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад уездзіць.
2. у знач. прым. Утрамбаваны, убіты яздой, гладкі, ад доўгай язды. Уезджаны снег. Уезджаная дарога. □ Андрэй ступаў зморана, цяжка. Ногі шукалі дарогі, узбіваліся на ўезджаны грунт, гублялі яго. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́езджаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад выездзіць.
2. у знач. прым. Утрамбаваны, убіты яздой; уезджаны, наезджаны. Сцежка.. прашылася праз гушчар і выбегла на выезджаную лясную дарогу. Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
е́зженый разг.
1. см. езжа́лый 1;
2. (по которому ездили) е́зджаны, уе́зджаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уе́зженный
1. прич. уе́зджаны, аб’е́зджаны, абабі́ты, утрамбава́ны; зае́зджаны, заму́чаны яздо́й; см. уе́здить;
2. прил. (укатанный, утрамбованный) бі́ты, убі́ты, уе́зджаны, аб’е́зджаны, утрамбава́ны;
уе́зженная доро́га бі́тая (убі́тая, уе́зджаная, аб’е́зджаная, утрамбава́ная) даро́га;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ука́танный
1. уе́зджаны, аб’е́зджаны, абабі́ты, утрамбава́ны;
2. зва́лены, ува́лены;
3. зае́зджаны, заму́чаны; см. уката́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
то́рный прям., перен. бі́ты; (проторённый) пракла́дзены, уе́зджаны, пратапта́ны;
◊
пойти́ по то́рной доро́ге пайсці́ па пратапта́най (пракла́дзенай) даро́зе (сце́жцы).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наезджаны, уезджаны, язджалы, езджы, торны, біты
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)