уе́зджаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уе́зджаны уе́зджаная уе́зджанае уе́зджаныя
Р. уе́зджанага уе́зджанай
уе́зджанае		 уе́зджанага уе́зджаных
Д. уе́зджанаму уе́зджанай уе́зджанаму уе́зджаным
В. уе́зджаны (неадуш.)
уе́зджанага (адуш.)		 уе́зджаную уе́зджанае уе́зджаныя (неадуш.)
уе́зджаных (адуш.)
Т. уе́зджаным уе́зджанай
уе́зджанаю		 уе́зджаным уе́зджанымі
М. уе́зджаным уе́зджанай уе́зджаным уе́зджаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уе́зджаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уе́зджаны уе́зджаная уе́зджанае уе́зджаныя
Р. уе́зджанага уе́зджанай
уе́зджанае		 уе́зджанага уе́зджаных
Д. уе́зджанаму уе́зджанай уе́зджанаму уе́зджаным
В. уе́зджаны (неадуш.)
уе́зджанага (адуш.)		 уе́зджаную уе́зджанае уе́зджаныя (неадуш.)
уе́зджаных (адуш.)
Т. уе́зджаным уе́зджанай
уе́зджанаю		 уе́зджаным уе́зджанымі
М. уе́зджаным уе́зджанай уе́зджаным уе́зджаных

Кароткая форма: уе́зджана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уе́зджаны разг.

1. уе́зженный; ука́танный;

2. уе́зженный, зае́зженный;

1, 2 см. уе́здзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уе́зджаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад уездзіць.

2. у знач. прым. Утрамбаваны, убіты яздой, гладкі, ад доўгай язды. Уезджаны снег. Уезджаная дарога. □ Андрэй ступаў зморана, цяжка. Ногі шукалі дарогі, узбіваліся на ўезджаны грунт, гублялі яго. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уе́зджаны féstgefahren, gláttgewalzt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

geébnet

a пракла́дзены, уе́зджаны, пратапта́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́езджаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выездзіць.

2. у знач. прым. Утрамбаваны, убіты яздой; уезджаны, наезджаны. Сцежка.. прашылася праз гушчар і выбегла на выезджаную лясную дарогу. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

е́зженый разг.

1. см. езжа́лый​ 1;

2. (по которому ездили) е́зджаны, уе́зджаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уе́зженный

1. прич. уе́зджаны, аб’е́зджаны, абабі́ты, утрамбава́ны; зае́зджаны, заму́чаны яздо́й; см. уе́здить;

2. прил. (укатанный, утрамбованный) бі́ты, убі́ты, уе́зджаны, аб’е́зджаны, утрамбава́ны;

уе́зженная доро́га бі́тая (убі́тая, уе́зджаная, аб’е́зджаная, утрамбава́ная) даро́га;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ука́танный

1. уе́зджаны, аб’е́зджаны, абабі́ты, утрамбава́ны;

2. зва́лены, ува́лены;

3. зае́зджаны, заму́чаны; см. уката́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)