трэ́кавік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трэ́кавік трэ́кавікі
Р. трэ́кавіка трэ́кавікаў
Д. трэ́кавіку трэ́кавікам
В. трэ́кавіка трэ́кавікаў
Т. трэ́кавікам трэ́кавікамі
М. трэ́кавіку трэ́кавіках

Іншыя варыянты: трэкаві́к.

Крыніцы: biryla1987, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трэкаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трэкаві́к трэкавікі́
Р. трэкавіка́ трэкавіко́ў
Д. трэкавіку́ трэкавіка́м
В. трэкавіка́ трэкавіко́ў
Т. трэкавіко́м трэкавіка́мі
М. трэкавіку́ трэкавіка́х

Іншыя варыянты: трэ́кавік.

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трэкаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трэкаві́к трэкаві́кі
Р. трэкаві́ка трэкаві́каў
Д. трэкаві́ку трэкаві́кам
В. трэкаві́ка трэкаві́каў
Т. трэкаві́кам трэкаві́камі
М. трэкаві́ку трэкаві́ках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трэкаві́к, ‑а, м.

Спартсмен, гоншчык на трэку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)