трэ́кавік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трэ́кавік трэ́кавікі
Р. трэ́кавіка трэ́кавікаў
Д. трэ́кавіку трэ́кавікам
В. трэ́кавіка трэ́кавікаў
Т. трэ́кавікам трэ́кавікамі
М. трэ́кавіку трэ́кавіках

Іншыя варыянты: трэкаві́к.

Крыніцы: biryla1987, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)