трэкаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трэкаві́к трэкаві́кі
Р. трэкаві́ка трэкаві́каў
Д. трэкаві́ку трэкаві́кам
В. трэкаві́ка трэкаві́каў
Т. трэкаві́кам трэкаві́камі
М. трэкаві́ку трэкаві́ках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)