трэкаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| трэкаві́к | трэкавікі́ | |
| трэкавіка́ | трэкавіко́ў | |
| трэкавіку́ | трэкавіка́м | |
| трэкавіка́ | трэкавіко́ў | |
| трэкавіко́м | трэкавіка́мі | |
| трэкавіку́ | трэкавіка́х |
Іншыя варыянты: трэ́кавік.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)