то́рбачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
то́рбачка |
то́рбачкі |
| Р. |
то́рбачкі |
то́рбачак |
| Д. |
то́рбачцы |
то́рбачкам |
| В. |
то́рбачку |
то́рбачкі |
| Т. |
то́рбачкай
то́рбачкаю |
то́рбачкамі |
| М. |
то́рбачцы |
то́рбачках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
то́рбачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Памянш. да торба; невялікая торба. [Міколка] ўзяў сваю старую школьную торбачку, якую пашыла яму маці. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
то́рба, -ы, мн. -ы, торб і -аў, ж.
Невялікі мяшок звычайна з даматканай тканіны.
Напужаў мех, дык і т. страшна (прыказка).
|| памянш. то́рбачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. то́рбачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кліно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.
1. гл. клін.
2. Вострая частка халоднай зброі; лязо.
3. Трохвугольная торбачка для прыгатавання сыру.
|| прым. клінко́вы, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).
К. сыр.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
су́мочка ж., уменьш. су́мачка, -кі ж.; то́рбачка, -кі ж., ка́йстрачка, -кі ж.; см. су́мка 1;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Аскаве́нь ’торбачка для выціскання сыру’ (Сцяшк.), оскови́к ’тс’ (Вешт.). Пераасэнсаванне і звязаная з гэтым дээтымалагізацыя, а потым страта пачатковага в‑ ад слоў васкавень, васкавік ’торбачка для адціскання воску’ (Анох.); у форме васкавік ’торбачка ці хустачка для адціскання сыру’ таксама фіксуецца (жытк., лельч., мазыр., нараўл., — Вешт.; хойн., брагін.). Гл. яшчэ *аскадавец.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ця́глі, ‑яў; адз. няма.
Паджылкі; каленнае сухажылле. [Старац:] — У бальніцы пакачалася [дзяўчына] трохі.. Апарыць, дык апарыла, можна сказаць, ніштавата, да самых цягляў заняло... Чорны. Торбачка з кнігамі і сшыткамі апусцілася амаль на цяглі. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Аскада́вец, оскада́вэц ’торбачка для выціскання сыру’ (Вешт.). Пераасэнсаванае, дээтымалагізаванае і ў выніку гэтага страціўшае пачатковае в‑ воскодавьць ’торбачка, у якой адціскаюць (давяць) воск’, параўн. воскодавник салодкая вада, што застаецца пасля прасавання воску’ (Анох.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ке́цка ’торбачка’ (Сцяшк. Сл.). Ад кеска, кеса (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Магале́йка, мыгале́йка ’кісет’ (Багд., Бяльк.). Роднаснае да паўн.-рус. магиль ’суконная торбачка’, якое Фасмер (2, 555) выводзіць з комі me̮ gi̮ lʼ ’мяшэчак’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)