то́рбачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. то́рбачка то́рбачкі
Р. то́рбачкі то́рбачак
Д. то́рбачцы то́рбачкам
В. то́рбачку то́рбачкі
Т. то́рбачкай
то́рбачкаю		 то́рбачкамі
М. то́рбачцы то́рбачках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

то́рбачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш. да торба; невялікая торба. [Міколка] ўзяў сваю старую школьную торбачку, якую пашыла яму маці. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́рбачка ж памянш Säckchen m -s, -, Béutelchen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

то́рба, -ы, мн. -ы, торб і -аў, ж.

Невялікі мяшок звычайна з даматканай тканіны.

Напужаў мех, дык і т. страшна (прыказка).

|| памянш. то́рбачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. то́рбачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кліно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

1. гл. клін.

2. Вострая частка халоднай зброі; лязо.

3. Трохвугольная торбачка для прыгатавання сыру.

|| прым. клінко́вы, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

К. сыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pouch [paʊtʃ] n.

1. су́мка, мяшэ́чак, то́рбачка;

a tobacco pouch кісе́т, капшу́к

2. zool. су́мка (у сумчатых жывёл)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tobołek

м. клуначак; клунак; торбачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

woreczek

м. мяшочак, мяшэчак; торбачка; сумачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

су́мочка ж., уменьш. су́мачка, -кі ж.; то́рбачка, -кі ж., ка́йстрачка, -кі ж.; см. су́мка​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Аскаве́нь ’торбачка для выціскання сыру’ (Сцяшк.), оскови́к ’тс’ (Вешт.). Пераасэнсаванне і звязаная з гэтым дээтымалагізацыя, а потым страта пачатковага в‑ ад слоў васкавень, васкавік ’торбачка для адціскання воску’ (Анох.); у форме васкавік ’торбачка ці хустачка для адціскання сыру’ таксама фіксуецца (жытк., лельч., мазыр., нараўл., — Вешт.; хойн., брагін.). Гл. яшчэ *аскадавец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)