таўха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што (разм.).
Штурхаць кароткім, рэзкім рухам.
Т. падлокаць.
|| зак. таўхану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.
|| наз. таўха́нне,-я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
таўха́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
таўха́ю |
таўха́ем |
| 2-я ас. |
таўха́еш |
таўха́еце |
| 3-я ас. |
таўха́е |
таўха́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
таўха́ў |
таўха́лі |
| ж. |
таўха́ла |
| н. |
таўха́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
таўха́й |
таўха́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
таўха́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
таўха́ць несов., разг. толка́ть;
т. пад ло́каць — толка́ть под ло́коть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
таўха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
Разм. Штурхаць кароткім, рэзкім рухам. Алесь ускочыў, пазірае І локцем Костуся таўхае. Колас. Пары кружыліся, локцямі таўхалі ў грудзі Андрэя і Лору. Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Таўха́ць ’штурхаць, піхаць’ (ТСБМ, Нас., Касп., Некр. і Байк.), талха́ць ’штурхаць’ (шарк., лёзы., ЛА, 2), то́ўхаць ’тс’ (Ласт.), таўха́цца ’штурхацца’ (Байк. і Некр., Касп.), товхына́ты ’штурхаць’ (жабін., ЛА, 2), сюды ж таўхну́ць ’піхнуць, штурхануць’ (Сл. ПЗБ, Яўс.), таўхану́ць ’тс’ (Бяльк., Рам. 3, Сержп. Прымхі), талхану́ць ’тс’ (Сл. ПЗБ). Карскі (2–3, 38) бачыў тут змененую аснову *tъl̥k‑ (гл. таўкаць, таўкці), магчыма, пад уплывам іншых гукапераймальных дзеясловаў тыпу бахаць, тахаць, тарарахаць і пад. Параўн. талахкаць, талохнуцца, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
таўха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм. Таўхаць каго‑н. Ты не таўхайся! // Таўхаць адзін аднаго.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таўха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).
Таўхаць каго-н. або адзін аднаго.
|| зак. таўхану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
таўхану́ць сов., разг. толкну́ть, толкану́ть; см. таўха́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
таўхану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце.
Зак. да таўхаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патаўха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Таўхаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)