1. -у,
2. -а,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. -у,
2. -а,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| счэ́пу | |
| счэ́пу | |
| счэ́пам | |
| счэ́пе |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
‘прыстасаванне; некалькі счэпленых прылад, машын’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| счэ́пы | ||
| счэ́па | счэ́паў | |
| счэ́пу | счэ́пам | |
| счэ́пы | ||
| счэ́пам | счэ́памі | |
| счэ́пе | счэ́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
1.
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2. Прыстасаванне, пры дапамозе якога счэпліваюць што‑н.
3. Група з некалькіх счэпленых сельскагаспадарчых прылад, машын і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
счапі́ць, счаплю́, счэ́піш, счэ́піць; счэ́плены;
1. Злучыць, прымацаваўшы адно да аднаго, зачапіўшы адно за адно.
2. Моцна злучыць (пальцы, рукі;
3. з чаго. Адчапіць, зняць (
4. Сшыць, прышыць на скорую руку (
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Сцэп ’вясельны поезд (картэж)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сцеп
комба́йн в сце́пе с тра́ктором камба́йн у счэ́пе з тра́ктарам;
ваго́нные сце́пы ваго́нныя счэ́пы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сце́пка
1. (действие) счэ́пка, -кі
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шчыт, ‑а,
1. Ручная ахоўная зброя старажытнай воіна ў выглядзе прамавугольніка, круга, эліпса з дрэва, металу і пад., якая служыла для засцярогі ад удараў халоднай зброяй.
2. Прыстасаванне ў выглядзе металічнага ліста, збітых дошак і пад. для засцярогі ад чаго‑н.
3. Франтон двухскатнага даху.
4. Вертыкальна ўстаноўленая дошка або ліст, на які змяшчаецца што‑н. для паказу, агляду і пад.
5. У геалогіі — найбольш старая частка сушы, для якой уласцівы выхад на паверхню зямлі старажытных складкавых крышталічных народ.
6. У біялогіі — цвёрдае ўтварэнне ў розных жывёл для аховы іх мяккіх тканак.
7. Экватарыяльнае сузор’е, у якім знаходзіцца адно з найярчэйшых месц Млечнага шляху.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)