схва́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
схва́тка |
схва́ткі |
| Р. |
схва́ткі |
схва́так |
| Д. |
схва́тцы |
схва́ткам |
| В. |
схва́тку |
схва́ткі |
| Т. |
схва́ткай
схва́ткаю |
схва́ткамі |
| М. |
схва́тцы |
схва́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
схва́тка ж.
1. в разн. знач. схва́тка;
рукапа́шная с. — рукопа́шная схва́тка;
с. мацне́йшых барцо́ў — схва́тка сильне́йших борцо́в;
2. только мн., мед. (боли) схва́тки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
схва́тка в разн. знач. схва́тка, -кі ж.; (стычка — ещё) суты́чка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
схва́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
1. Сутыкненне ў баі, у барацьбе, у бойцы. У рукапашнай схватцы партызаны змялі карнікаў, толькі адзінкі з іх уцалелі. Гурскі. У апошняй схватцы з Анатолем Скуратовічам Міхал, сабраўшы ўсе свае сілы, шпурляе ў чорную багну свайго праціўніка і ворага. Барсток. / Пра барацьбу супрацьлеглых груп, напрамкаў і пад. А ўмацаванне Савецкага Саюза, рост яго сілы азначалі безумоўную перамогу сацыялізма ў адкрытай схватцы з капіталістычным светам. Клімковіч. / Пра барацьбу з сіламі прыроды, стыхійнымі бедствамі, хваробай і пад. У хворага рэзка ўпала сардэчная дзейнасць. Вось тут і пачалася схватка са смерцю, барацьба за жыццё чалавека. «Беларусь». // Разм. Спрэчка, сварка. Схватка характараў. // Спартыўнае спаборніцтва (звычайна па розных відах барацьбы). Моўчкі чакае, хвалюецца цырк — Тужацца дужыя ў схватцы барцы. Чарнушэвіч.
2. звычайна мн. (схва́ткі, ‑так). Сутаргавыя балючыя скарачэнні мышцаў жывата, маткі. Але вось першы раз у жыцці .. [Алена] вымушана гаварыць збялелай ад родавых схватак жанчыне: — Маўчы, Насценька. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
схва́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
1. Сутыкненне ў баі, барацьбе, у бойцы; спаборніцтва, спрэчка.
С. на смерць.
С. характараў.
2. звычайна мн. (схва́ткі, -так). Сутаргавае, балючае скарачэнне мышцаў жывата, маткі.
Родавыя схваткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ду́жанка ж., прост. борьба́; рукопа́шная схва́тка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэва́ншны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рэваншу. Рэваншная схватка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ра́унд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. У боксе: прамежак часу, на працягу якога адбываецца адна схватка бою.
2. перан. Цыкл, серыя якіх-н. дзеянняў.
Закончыўся першы р. перагавораў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ра́унд, ‑а, М ‑дзе, м.
У боксе: прамежак часу (звычайна тры мінуты), на працягу якога адбываецца адна схватка бою.
[Англ. round.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пацвялі́цца, ‑цвялюся, ‑цвелішся, ‑цвеліцца; зак.
Разм. Цвяліцца некаторы час. Любіў .. [Міхал] базарны тлум, мнагалюддзе, любіў паштурхацца каля прылаўкаў, пацвяліцца з вострымі на язык цёткамі. Карпаў. Не было ніякага сумнення, што пара «месераў» толькі пацвялілася. Асноўная схватка наперадзе. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)