супермэ́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
супермэ́н |
супермэ́ны |
| Р. |
супермэ́на |
супермэ́наў |
| Д. |
супермэ́ну |
супермэ́нам |
| В. |
супермэ́на |
супермэ́наў |
| Т. |
супермэ́нам |
супермэ́намі |
| М. |
супермэ́не |
супермэ́нах |
Іншыя варыянты:
суперме́н.
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
суперме́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суперме́н |
суперме́ны |
| Р. |
суперме́на |
суперме́наў |
| Д. |
суперме́ну |
суперме́нам |
| В. |
суперме́на |
суперме́наў |
| Т. |
суперме́нам |
суперме́намі |
| М. |
суперме́не |
суперме́нах |
Іншыя варыянты:
супермэ́н.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)