супермэ́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супермэ́н супермэ́ны
Р. супермэ́на супермэ́наў
Д. супермэ́ну супермэ́нам
В. супермэ́на супермэ́наў
Т. супермэ́нам супермэ́намі
М. супермэ́не супермэ́нах

Іншыя варыянты: суперме́н.

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)