суперме́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суперме́н суперме́ны
Р. суперме́на суперме́наў
Д. суперме́ну суперме́нам
В. суперме́на суперме́наў
Т. суперме́нам суперме́намі
М. суперме́не суперме́нах

Іншыя варыянты: супермэ́н.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)