1. Які валодае суверэнітэтам.
2. Які ажыццяўляе вярхоўную ўладу.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. Які валодае суверэнітэтам.
2. Які ажыццяўляе вярхоўную ўладу.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыметнік, адносны
| суверэ́нная | суверэ́ннае | суверэ́нныя | ||
| суверэ́ннага | суверэ́ннай суверэ́ннае |
суверэ́ннага | суверэ́нных | |
| суверэ́ннаму | суверэ́ннай | суверэ́ннаму | суверэ́нным | |
суверэ́ннага ( |
суверэ́нную | суверэ́ннае | суверэ́нныя ( суверэ́нных ( |
|
| суверэ́нным | суверэ́ннай суверэ́ннаю |
суверэ́нным | суверэ́ннымі | |
| суверэ́нным | суверэ́ннай | суверэ́нным | суверэ́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Які мае адносіны да суверэна; які ажыццяўляе вярхоўную ўладу.
2. Які валодае суверэнітэтам, незалежны, самастойны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзяржа́ўна-
прыметнік, адносны
| дзяржа́ўна- |
дзяржа́ўна-суверэ́нная | дзяржа́ўна-суверэ́ннае | дзяржа́ўна-суверэ́нныя | |
| дзяржа́ўна-суверэ́ннага | дзяржа́ўна-суверэ́ннай дзяржа́ўна-суверэ́ннае |
дзяржа́ўна-суверэ́ннага | дзяржа́ўна-суверэ́нных | |
| дзяржа́ўна-суверэ́ннаму | дзяржа́ўна-суверэ́ннай | дзяржа́ўна-суверэ́ннаму | дзяржа́ўна-суверэ́нным | |
| дзяржа́ўна- дзяржа́ўна-суверэ́ннага ( |
дзяржа́ўна-суверэ́нную | дзяржа́ўна-суверэ́ннае | дзяржа́ўна-суверэ́нныя ( дзяржа́ўна-суверэ́нных ( |
|
| дзяржа́ўна-суверэ́нным | дзяржа́ўна-суверэ́ннай дзяржа́ўна-суверэ́ннаю |
дзяржа́ўна-суверэ́нным | дзяржа́ўна-суверэ́ннымі | |
| дзяржа́ўна-суверэ́нным | дзяржа́ўна-суверэ́ннай | дзяржа́ўна-суверэ́нным | дзяржа́ўна-суверэ́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сувере́нный
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
незале́жны, -ая, -ае.
1. Які не залежыць ад каго-, чаго
2. Які выражае самастойнасць у чым
3. Самастойны ў міжнародных адносінах;
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
незале́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не залежыць ад каго‑, чаго‑н.; самастойны, свабодны.
2. Самастойны ў міжнародных адносінах;
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свабо́дны, -ая, -ае.
1. Які карыстаецца свабодай, валодае незалежнасцю,
2. Незалежны, не звязаны ні з кім якімі
3. Які не ведае перашкод, абмежаванняў, не абмежаваны пэўнымі нормамі.
4. Які працякае, адбываецца лёгка, без замінак.
5. Нікім або нічым не заняты; вольны.
6. Не цесны.
7. Прасторны, раскошны.
8.
9. Які ні да чаго не прымацаваны, ні з чым не злучаны.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
свабо́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не ведае прыгнёту, эксплуатацыі, заняволення, які карыстаецца свабодай (у 2 знач.).
2. Які валодае дзяржаўнай незалежнасцю,
3. Які не з’яўляецца рабом, прыгонным.
4. Які мае права, магчымасць распараджацца сабою па ўласнаму жаданню; незалежны, не звязаны ні з кім якім‑н. абавязкамі, адносінамі.
5. Які не ведае перашкод, абмежаванняў.
6. Бесперашкодны, неабмежаваны законам.
7. Які адбываецца, працякае лёгка, без перашкод, цяжкасцей.
8. Нікім, нічым не заняты; пусты, вольны.
9.
10. Больш чым дастатковы па велічыні; раскошны.
11. Які ні да чаго не прымацаваны, ні з чым не злучаны.
12. Які не перадае руху іншым часткам механізма, вызвалены ад счаплення, ад нагрузкі.
13. Які не знаходзіцца ў хімічным злучэнні з чым‑н.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)