сту́жачны гл. істужка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сту́жачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сту́жачны сту́жачная сту́жачнае сту́жачныя
Р. сту́жачнага сту́жачнай
сту́жачнае		 сту́жачнага сту́жачных
Д. сту́жачнаму сту́жачнай сту́жачнаму сту́жачным
В. сту́жачны (неадуш.)
сту́жачнага (адуш.)		 сту́жачную сту́жачнае сту́жачныя (неадуш.)
сту́жачных (адуш.)
Т. сту́жачным сту́жачнай
сту́жачнаю		 сту́жачным сту́жачнымі
М. сту́жачным сту́жачнай сту́жачным сту́жачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сту́жачны в разн. знач. ле́нточный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сту́жачны,

гл. істужачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

істу́жачны і сту́жачны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і істужкавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіра́льна-сту́жачны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спіра́льна-сту́жачны спіра́льна-сту́жачная спіра́льна-сту́жачнае спіра́льна-сту́жачныя
Р. спіра́льна-сту́жачнага спіра́льна-сту́жачнай
спіра́льна-сту́жачнае		 спіра́льна-сту́жачнага спіра́льна-сту́жачных
Д. спіра́льна-сту́жачнаму спіра́льна-сту́жачнай спіра́льна-сту́жачнаму спіра́льна-сту́жачным
В. спіра́льна-сту́жачны (неадуш.)
спіра́льна-сту́жачнага (адуш.)		 спіра́льна-сту́жачную спіра́льна-сту́жачнае спіра́льна-сту́жачныя (неадуш.)
спіра́льна-сту́жачных (адуш.)
Т. спіра́льна-сту́жачным спіра́льна-сту́жачнай
спіра́льна-сту́жачнаю		 спіра́льна-сту́жачным спіра́льна-сту́жачнымі
М. спіра́льна-сту́жачным спіра́льна-сту́жачнай спіра́льна-сту́жачным спіра́льна-сту́жачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спіра́льна-сту́жачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спіра́льна-сту́жачны спіра́льна-сту́жачная спіра́льна-сту́жачнае спіра́льна-сту́жачныя
Р. спіра́льна-сту́жачнага спіра́льна-сту́жачнай
спіра́льна-сту́жачнае		 спіра́льна-сту́жачнага спіра́льна-сту́жачных
Д. спіра́льна-сту́жачнаму спіра́льна-сту́жачнай спіра́льна-сту́жачнаму спіра́льна-сту́жачным
В. спіра́льна-сту́жачны (неадуш.)
спіра́льна-сту́жачнага (адуш.)		 спіра́льна-сту́жачную спіра́льна-сту́жачнае спіра́льна-сту́жачныя (неадуш.)
спіра́льна-сту́жачных (адуш.)
Т. спіра́льна-сту́жачным спіра́льна-сту́жачнай
спіра́льна-сту́жачнаю		 спіра́льна-сту́жачным спіра́льна-сту́жачнымі
М. спіра́льна-сту́жачным спіра́льна-сту́жачнай спіра́льна-сту́жачным спіра́льна-сту́жачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

істу́жка і сту́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. Вузкая палоска тканіны, якая выкарыстоўваецца для ўпрыгажэння, аблямоўкі і інш. мэт.

Шаўковая істужка.

І. ўплецена ў касу.

2. Доўгая вузкая паласа з якога-н. матэрыялу, якая служыць для тэхнічных і інш. патрэб.

Ізаляцыйная істужка.

3. Рухомае перадатачнае палатно ў некаторых механізмах.

Працаваць на канвеерных істужках.

|| прым. істу́жкавы, -ая, -ае, сту́жкавы, -ая, -ае, істу́жачны, -ая, -ае (да 1 знач.) і сту́жачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэ́пень, -пня, мн. -пні, -пняў, м.

Стужачны чарвяк, які паразітуе ў кішэчніку чалавека, жывёлы; саліцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́нточный в разн. знач. сту́жачны;

ле́нточный червь сту́жачны чарвя́к;

ле́нточный глист сту́жачны гліст;

ле́нточная пила́ сту́жачная піла́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)