струхле́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Стаць трухлявым, спарахнець; сатлець, згніць.

Хата струхлела ад даўнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

струхле́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. струхле́е струхле́юць
Прошлы час
м. струхле́ў струхле́лі
ж. струхле́ла
н. струхле́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час струхле́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

струхле́ць сов. (сгнить) истле́ть; иструхля́веть; обветша́ть;

дрэ́ва ~ле́ла — де́рево истле́ло;

ха́та ~ле́ла — изба́ обветша́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

струхле́ць, ‑ее; зак.

Стаць трухлявым, ператварыцца ў парахню; сатлець, згніць. [Дзядзька:] — А вось наша хата адно што ліпіць. Як скажуць у сяло пераносіць то хоць плач. Палавіну дакладу трэба, па самыя вокны ўсё струхлела. Дамашэвіч. Паркан за гады струхлеў, хістаўся ад ветру, і Платон узяўся ставіць новы. Ракітны. Залатыя паляны пачарнелі, апалае лісце струхлела і ўжо не шамацела пад нагамі. Хомчанка. // перан. Страціць жыццёвасць. Стары свет дашчэнту прагніў, струхлеў. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

струхля́вець сов., разг., см. струхле́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отрухля́веть сов. спарахне́ць, струхле́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иструхля́веть, иструхля́виться сов. струхле́ць, спарахне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабуцве́ць

‘струхлець, спарахнець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пабуцве́е пабуцве́юць
Прошлы час
м. пабуцве́ў пабуцве́лі
ж. пабуцве́ла
н. пабуцве́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пабуцве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́тлець

‘сатлець, струхлець, спарахнець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вы́тлее вы́тлеюць
Прошлы час
м. вы́тлеў вы́тлелі
ж. вы́тлела
н. вы́тлела
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́тлеўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патрухле́ць, ‑ее; зак.

Струхлець — пра ўсё, многае. У .. [хаце] сцены патрухлелі і пагнілі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)