пабуцве́ць
‘струхлець, спарахнець’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| пабуцве́е | пабуцве́юць | |
| Прошлы час | ||
| пабуцве́ў | пабуцве́лі | |
| пабуцве́ла | ||
| пабуцве́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| пабуцве́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)